عرفان و مذهب

احادیثی گهربار از امام علی (ع)

احادیثی گهربار از امام علی (ع)

حدیث (1)

چه خوب است که تمام صحبتها و سخنان شما ذکر خدا و قرائت قرآن باشد؛ که چون از پيامبر پرسيدند: در نزد خدا کدام عمل برتر است؟ فرمودند: قرائت قرآن و اينکه در حالی بميری که زبانت به ذکر خدا مشغول باشد!

منبع: الحياة،جلد 2،صفحه 113

 

حدیث(2)

اي کسی که بهشت می خواهی! چه اندازه خوابت طولانی و مرکبت کند است! و ای گريزان از دوزخ! چه تند به سوی آن مرکب ميرانی و خود را چه زود در آن می پرانی! به اين گورها بنگريد که در انتظار شمايند! چرا من بدن های شما را آباد و دل های شما را ويران می بينم؟! به خدا سوگند اگر چشمتان ببيند آنچه را که بايد ببیند و آنچه را که به سوی آن روان است، هر آينه می گویيد: ای کاش به دنيا باز می گشتم و آيات پروردگار خود را دروغ نمی شمردم!

منبع: تحف العقول،صفحه 208

 

حدیث(3)

تعجبّ مى کنم از کسى که اوّلش قطره اى آب ترش شده و عاقبتش لاشه اى متعفّن و بدبو خواهد بود و خود را ظرف فضولات قرار داده است؛ با این حال متکبّر و خودبزرگ بین است!

منبع: وسائل الشّیعه،جلد 1،صفحه334

 

حدیث(4)

همانا بر شما از دو چیز مى ترسم: درازى آرزو و پیروى هواى نفس؛ امّا درازى آرزو سبب فراموشى آخرت شود و امّا پیروى از هواى نفس، آدمى را از حق باز دارد.

 منبع: بحارالانوار،جلد 2،صفحه 48

 

حدیث(5)

سزاوار نیست که بنده خدا، در دوران زندگى به دو خصوصیّت اعتماد کند و به آن دلبسته باشد؛ یکى عافیت و تندرستى و دیگرى ثروت و بى نیازى است؛ زیرا چه بسا در حال صحّت و سلامتى مى باشد، ولى ناگهان انواع مریضى ها بر او عارض مى گردد؛ و یا آن که در موقعیّت و امکانات خوبى است، ناگهان فقیر و بیچاره مى شود؛ پس بدانیم که دنیا و تمام امکانات آن بى ارزش و بی وفا خواهد بود و تنها عمل صالح، مفید و سودبخش است.

منبع: بحارالانوار،جلد ۶۹،صفحه ۶۸

 

حدیث(6)

با طلب آمرزش، معطّر و خوشبو شوید تا بوی بد گناهان، شما را رسوا نکند!

منبع: بحار الأنوار،جلد 6،صفحه 2

 

حدیث(7)

براى ریاکار سه نشانه است:

1-در تنهایی، کسل و بى حال است؛

2-در بین مردم، سرحال و بانشاط است؛

3-هنگامى که او را تمجید و تعریف كنند، خوب و زیاد کار مى کند و اگر انتقاد شود،

سستى و کم کارى مى کند.

منبع: تنبیه الخواطر،صفحه ی ۱۹۵

 

حدیث(8)

بدترین شما کسانی هستند که سخن چینی می کنند و میان دوستان جدایی می افکنند و برای افراد پاکدامن، عیب جویی می کنند.

منبع: اصول کافی٬جلد٢،صفحه ٣۶۹

 

حدیث(9)

تهيدست، فرستاده ي خداست؛ كسی كه او را محروم كند، خدا را محروم كرده و هر كه به او ببخشد، به خدا بخشيده.

منبع: نهج البلاغه،حكمت 304

 

حدیث(10)

بر کسانی که گناه ندارند، و از سلامت دین برخوردارند، سزا است که بر گناهکاران و نافرمانان رحمت آرند، و شکر این نعمت بگزارند، چندان که این شکرگزاری آنان را مشغول دارد، و به گفتن عیب مردمان وانگذارد.

نهج البلاغه، ترجمه شهیدی، خ۱۴۰، صص۱۳۶-۱۳۷

 

 

منبع:40hadithenab.blogfa.com

مشاهده بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

دکمه بازگشت به بالا